We hadden u/jouw nog één blog beloofd. We hadden even tijd nodig om bij te komen, want zo’n week is best intensief dus het duurde even. Echter hier is de allerlaatste blog van dit evangelisatiekamp.

 

Afgelopen zaterdag begon de dag met ontbijt en daarna moest alles worden opgeruimd. De accommodatie werd schoongemaakt en alle spullen voor de opslag werden verzameld en er reed een auto naar de opslag toe. Rond 10 uur was alles klaar en heeft evangelist Jan Bayense nog een afsluitend woord gesproken. Daarna was het tijd om echt afscheid te nemen met een hand of een omhelzing en een tot ziens!

 

Een moeilijk moment ook voor Jan en Margriet. Zij kijken altijd uit naar de komst van zoveel jongeren van boven de rivieren en nu gaan wij weer weg en blijven zij achter op de plek die de Heere hen daar gegeven heeft. 

 

Voor de meesten was het een lange reis terug naar huis. Zover wij weten is iedereen zaterdag veilig aangekomen op zijn thuis- of vakantieadres en was het tijd om uit te rusten. 

 

We zien terug op een mooie week. Een week waarin we Gods werk hebben mogen zien! Het was niet altijd makkelijk, maar dat heeft God ook niet gezegd. Waar zijn Woord gedeeld wordt, komt tegenstand. Wij mochten zaaien en zijn maar een klein schakeltje in die hele grote ketting. God draagt zorg voor de groei en blijft waar wij zijn gegaan! 

 

Graag willen we ook nog een ervaring delen van één van kampgangers die ook in Kerkrade woont en een terugblik heeft geschreven:

Is iemand onder u in lijden? Laat hij bidden. Heeft iemand goede moed? Laat hij lofzingen (Jakobus 5:13).

 

Gisteren was de tekst van de dag Jakobus 5:13 in de Your Version app. Waarbij het medicijn wordt beschreven van lijden, namelijk bidden. Lijden, de Bijbel staat er vol van en de gelovige kan in periodes aankomen dat hij lijdt. Dat het kwaad hem teistert. Het kwelt hem als het ware. Zo kan het in het geloof gebeuren dat je iets mist wat noodzakelijk is. Bijvoorbeeld de gemeenschap met God en met Zijn geliefde Zoon. Of denken dat de vrucht van de Geest niet tot uiting komt. Je mist iets wat je nodig hebt. Het voelt ellendig en je denkt dat je een verlies hebt. Maar kijk eens naar het medicijn dat Jakobus ons voorhoudt. Laat hij bidden. Bidden dat is een innige relatie hebben met God. Spreken met Hem en vertellen waar je tegenaan loopt.

 

Profeet Elia loopt ook tegen een situatie aan dat hij wordt beproefd en lijdt aanzienlijk want het volk antwoordde hem niet één woord: Toen kwam Elia naar voren, bij heel het volk, en zei: Hoelang hinkt u nog op twee gedachten? Als de HEERE God is, volg Hem, maar als het de Baäl is, volg hem! Maar het volk antwoordde hem niet één woord (1 Koningen 18:21). Zo kan het natuurlijk ook in ons leven zijn dat wij hinken op twee gedachten. Terwijl onze gedachten in Christus Jezus moeten zijn. Hij Die Zichzelf heeft gegeven aan het kruis van Golgotha om de straf op de zonden te betalen. Nee, het volk antwoordde Elia niet één woord. Maar ook bij Elia en gelijk bij ons moeten wij de tekst van een andere profeet voor ogen houden, namelijk profeet Jeremia: Dan zult u Mij aanroepen en heengaan, u zult tot Mij bidden en Ik zal naar u luisteren (Jeremia 29:12). God wil naar ons luisteren. De Weg is open naar de Vader. Door Zijn Zoon (Joh. 14:6).

 

Elia die alleen overblijft en bekendmaakt wie God is. Wat een pijn en verdriet zal dat in zijn hart geweest zijn. Elia zetten zich met volharding in om God bekend te maken. Toch stond hij er alleen voor en had genoeg tegenstand. Hij was een van de laatste profeten (1 Koningen 18:4). Izabel had de anderen laten doden. Maar deze man geleid door God ging door terwijl iedereen hem liever dood zag. Zo bidt hij later in het hoofdstuk 19: (...) en bad om te mogen sterven. Hij zei: Het is genoeg. Neem nu mijn leven, HEERE, want ik ben niet beter dan mijn vaderen (1 Koningen 19:4). Elia is klaar met het leven. Het is hem genoeg. Klaar, ik ben er klaar mee Heere. Het is genoeg. Haal mij thuis, ik die in U geloof als mijn Redder en Verlosser.

 

De Heere is Heerser. Hem komt de tijd toe. Zo ook bij Elia. Maar kijk eens goed naar het verhaal God is niet klaar met Elia. Hij is lankmoedig, dat betekent dat hij geduldig is met de ongelovige. Hij wil niet dat enig verloren gaat: De Heere vertraagt de belofte niet (zoals sommigen dat als traagheid beschouwen), maar Hij heeft geduld met ons en wil niet dat enigen verloren gaan, maar dat allen tot bekering komen (2 Petrus 3:9).

 

1 Koningen 19:5-8
5. Hij ging onder een bremstruik liggen slapen, en zie, een engel raakte hem aan en zei tegen hem: Sta op, eet.
6. Hij keek op, en zie, aan zijn hoofdeinde lag een koek, op kolen gebakken, en een kruik water. Hij at en dronk en ging vervolgens weer liggen.
7. De engel van de HEERE kwam voor de tweede maal, raakte hem aan en zei: Sta op, eet, want de weg zou te zwaar voor u zijn.
8. Toen stond hij op, at en dronk, en liep door de kracht van dat voedsel veertig dagen en veertig nachten, tot aan de berg van God, de Horeb.

 

God is in Zijn geheel niet klaar en grijpt in. Hij luisterde naar het gebed van Elia en greep in. Hij voorziet Elia van voedsel en Elia gehoorzaamd, hij eet. God wil in Zijn barmhartige voorzienigheid zorgen voor de Zijne. Hij wil hen alles geven om tot lof en eer voor Hem te leven. God is goed, rechtvaardig en een God van goedertierenheid. Hij zal.

 

De schrijvers van Hebreeën geeft ons ook een aanmoediging: Laten wij dan met vrijmoedigheid naderen tot de troon van de genade, opdat wij barmhartigheid verkrijgen en genade vinden om geholpen te worden op het juiste tijdstip (Hebreeën 4:16).

 

Als wij denken dat wij het zwaar hebben of als wij in verdrukking zijn, dan moeten wij naar de troon gaan. Namelijk de troon van de genade van God. Waar wij barmhartigheid en genade vinden op zijn tijd. Het gaat niet om ons maar om Hem die een relatie met ons wil door het geloof in Zijn geliefde Zoon. Die gekruisigd is. Die heel heeft gemaakt wat jij en ik verbroken hebben. Wij zijn zondaars en missen de heerlijkheid van God (Rom. 3:23).

 

Afgelopen week waren wij op evangelisatiekamp. Dit kamp is een kamp dat door stichting een Boodschap voor Kerkrade wordt georganiseerd. Zo worden er kinderclubs georganiseerd en hebben wij een groep die langs de deuren gaat. In zo'n kamp krijgen wij te maken met weerstand en met lijden. Die smerige leugenaar en moordenaar vanaf het begin wil niet dat wij de heerlijkheid van God bekendmaken. Nee, deze wil onrust stoken, verdeeldheid en wil niet dat mensen behouden worden maar dat zij gelijk met hem verloren gaan. Hij gaat rond als een briesende leeuw. Ja dat lijkt misschien een ver van uw bed show maar het is zo. In een occulte omgeving als Kerkrade werkt hij met zijn dienaren. Onruststoker, dat is hij. Zo maakt de Geest door Jan de evangelist dat vaak duidelijk in zijn prediking: waar God zijn kerk bouwt, bouwt satan zijn kapel.

 

Nee wanneer je het Evangelie bekendmaakt ontstaat er weerstand. Gaan de haren recht overeind staan van de mensen. Jezus Christus Die gekruisigd is? Weerstand waarop ook lijden kan volgen. Zo was er een kinderclub die geen kinderen had de eerste twee dagen. Verdriet, want je komt natuurlijk naar het evangelisatiekamp met de gedachte dat je kinderen het Evangelie wil vertellen. Kinderen leren wie God voor hen wil zijn. In deze regio worden kinderen niet meer christelijk opgevoed en zijn ze verheugd als ze op zo'n kinderclub over de Heere mogen horen. Maar inderdaad als er de eerste dagen geen kinderen komen, dan gaat je dat niet in de koude kleren zitten. Je kunt het misschien moeilijk plaatsen. Je voelt je ellendig maar toch heb je hoop dat het morgen anders zal zijn. Dan is de tweede dag van de week de dinsdag. Wederom geen kinderen. Ja, dan zul je het zeker voelen: als je de eerste dag nog niet gebroken bent, dan breek je deze dag wel. Je raakt terneergeslagen.

 

Jan Bayense, de evangelist, benoemde in de avondsluiting wat er was gebeurd. Dat er geen kinderen waren, afgelopen dagen en dat er wat wissels gingen plaatsvinden, zodat de jongeren van deze club toch de voorbereiding wat ze hadden gedaan konden uitvoeren op een andere club. Ook gaf Jan Bayense een opdracht mee aan de rest van de jongeren van alle clubs en de huis aan huis werkers. Ga bidden. De woorden kwamen zwaar binnen en het leek een steen op het hart. Wat verschrikkelijk. Na buiten emotioneel te hebben gebeden, liep ik naar binnen en zag dat alle huis aan huis werkers zich hadden verzameld. We gingen samen bidden voor de kinderclub die geen kinderen had en voor de andere clubs. Ook de kinderclubs hebben hartstochtelijk gebeden. God werkt dwars door de gebeden heen. De volgende dag waren er 2 kinderen op de club en de laatste dag 11 kinderen. Met kippenvel op mijn armen beschrijf ik dit wonder dat de Heere heeft gewerkt door het gebed. Het laat mij weer zien op de grote kracht van het gebed. God is barmhartig en is met ons. Wij moeten dan ook altijd Hem zoeken in het gebed. Dicht bij Hem zijn. Bidden en werken. Bidden en lezen. Gemeenschap zoeken met de Almachtige, Die zo dicht bij ons wil zijn. Hij, de Schepper van hemel en aarde is ons nabij.

 

De week was/is geweldig verlopen voor mij. Wat heerlijk om zo met andere christelijke jongeren te mogen optrekken. Zelf mocht ik huis aan huis gaan. Bij mensen in mijn eigen regio aanbellen. Hoe ik vorig jaar nog opkeek tegen het huis aan huis werk, heeft de Heere in mijn leven gewerkt dat ik niet meer opkijk tegen het werk. Nee, Christus wil Zelf met mij aan de deur gaan. In gemeenschap met mijn evangelisatie broeder/zuster. Wat is het dan ook heerlijk om zo daarin te mogen groeien, steeds meer kracht en kennis van de Heere Jezus Christus te zien en daarin te mogen rusten. Veel contacten hier in Kerkrade opgedaan en zo de Heere wil en wij leven, kan ik nu door blijven ploegen op deze contacten en kunnen wij als christelijke gemeente, als gemeente om de gemeenschap heen staan. Maar dit alles als het Zijn wil is.

 

Bedankt voor het lezen, als u/jij meer informatie wil, ga dan naar de website eenboodschapvoorkerkrade.nl.
Ook vraag ik u/jij voor ons te bidden in Kerkrade. Graag tot ziens.

Een hartelijke Gods zegen gewenst.

Broeder Ricardo
www.drric.nl

---

 

Nog één keer vindt u/jij een aantal gebedspunten onderaan deze blog. We willen u vragen, ook als er geen blogs met concrete gebedspunten meer verschijnen, het werk in Kerkrade blijvend in uw gebeden mee te nemen. Bid voor Jan en Margriet dat zij blijvend kracht ontvangen om het evangelie mogen verspreiden en harten geraakt worden. Bid voor de kleine gemeente die in Kerkrade is ontstaan; dat zij standvastig zullen blijven en dat er steeds meer leden aan deze gemeente zullen worden toegevoegd.


Dankpunten:

• Danken dat iedereen veilig op zijn bestemming is aangekomen afgelopen zaterdag
• Danken dat er veel ontmoetingen hebben plaatsgevonden afgelopen week en kinderen van plan zijn om naar de maandelijkse kinderbijbelclub te komen

 

Gebedspunten:

• Bidden dat God Jan en Margriet Zijn kracht en zegen geeft om het evangelie te delen op de plaats waar God hen geroepen heeft
• Bidden voor de kleine gemeente, christengemeente Kerkrade 045, dat zij standvastig blijven en dat er groei zal plaatsvinden
• Bidden dat er aanstaande zaterdag kinderen zullen komen op de maandelijkse kinderbijbelclub